تزریق بخار به میدان نفتی
امروزه برای استخراج نفت‌های سنگین بطور گسترده ای از روش تزریق بخار استفاده می شود. تزریق بخار در منابع نفتی مختلف مانند آلبرتای کانادا و ونزوئلا و کالیفرنیای آمریکا به دفعات صورت پذیرفته‌است. در این روش یعنی steam flooding برخی از چاه‌ها، تزریقی بوده و بقیه تولیدی می باشند. تزریق بخار به دو دلیل به بهبود برداشت نفت کمک می‌کند: ۱- به علت گرم شدن نفت و کاستن گرانروی آن. ۲ – هل دادن نفت به سمت چاه‌های تولیدی به کمک بخار زمانیکه گرمای خود را به نفت انتقال داده و میعان می‌کند و مانند مکانیزم سیلاب زنی عمل می‌کند. این روش قادر است بیش از۵۰٪ نفت درجا را تولید کند.
تزریق تناوبی
این روش اولین بار توسط کمپانی شِل کشف شد؛ چاه تولید و تزریق یکی است و مکانیزم آن به این صورت است که بخار از طریق چاه به مخزن تزریق شده و بعد از تزریق حجم مشخّصی بخار، چاه بسته شده و مرحله خیساندن یا گرمایش آغاز می‌شود و طی این مدت بخار گرمای خود را به نفت می دهد، در نتیجه نفت گرم می شود. سپس درب چاه باز شده و تولید نفت آغاز می‌شود. این روش قادر است ۲۰ ٪ نفت درجا را تولید کند.
ریزش ثقلی به کمک بخار
یکی از روش‌های زیاد کردن برداشت برای تولید نفت خام‌های سنگین و بیتومِن می‌باشد. در این روش دو چاه افقی با فاصله ۴ تا ۶ متر در مخزن حفر می شود چاه بالاتر حکم چاه تزریقی را دارد و چاهی که در پایین قرار گرفته، تولیدی است. ساز و کار این روش به این صورت است که بخار با فشار کم به طور پیوسته از طریق چاه بالایی به مخزن تزریق می‌شود و پس از گرمایش نفت و بیتومن باعث ریزش نفت به چاه تولیدی می‌شود. اساس این روش تشکیل اتاق بخار یا steam chamber است که به صورت عمودی و افقی رشد و گسترش می‌یابد. این روش در مخازن مناسب می‌تواند ۷۰ تا ۸۰٪ نفت درجا را تولید کند. این روش در سال ۱۹۶۹ میلادی توسط دکتر راجر باتلر ارائه گردید. وی روش خود را در سال ۱۹۸۰ در کُلد لِیک کانادا برای اولین بار در یک طرح پایلوت انجام داد.
منبع : دانشنامه اخبار
