بررسی مشکل سرریز شدن منبع انبساط دیگ آبگرم
موقع طراحی موتورخانه موارد متعددی باید در نظر گرفته شود که با توجه شرایط منطقه و ساختمان تعیین می شوند.یکی از گزینه های مورد بحث بین مهندسین طراح، منابع انبساط می باشد که نظر های متفاوتی در مورد آن وجود دارد.
تعداد منابع انبساط و نحوه اتصال آنها به سیستم از دلایل ایجاد تنوع در طراحی موتورخانههاي حرارت مركزي می باشد.
انواع منبع انبساط
1- منبع انبساط باز که با هوای آزاد ارتباط دارد و بالاتر از همه تجهیزات سیستم نصب می گردد.
2- منبع انبساط بسته که به هوای آزاد راه ندارد و معمولاً در موتورخانه نصب میگردد.
معمولا در سيستمهاي حرارت مركزي که فشار كم دارند و دماي حداكثر 180F می باشد از منابع انبساط باز استفاده ميشود اما در سیستمهای حرارت مرکزی با آبگرم شبکه لولهکشی منبع انبساط از نوع بسته است . این نوع از منابع انبساط در سیستم های گرمایش با دمای زیاد و در مواردیکه بدلیل محدودیت فضا و ارتفاع، استفاده از منبع انبساط باز میسر نمی باشد بکار گرفته می شوند.
بدلیل اینکه هر منبع انبساط به طور مستقيم و بدون نصب شير به ديگ آبگرم وصل می شود براي آنكه بتوان در مواقع سرويس براحتی هركدام از ديگها را بدون آنكه كل سيستم از كار بيفتد از مدار خارج کرد ، بهتر است برای هر ديگ يك منبع انبساط مجزا در نظر گرفته شود.
از نظر تئوري مخزن انبساط را ميتوان فقط با يك لوله به سيستم مرتبط نمود ولي بخاطر اینکه آب منبع در سيركولاسيون جریان داشته باشد و از يخ زدن منابع و لولههاي ارتباطي جلوگيري شود، بهتر است لوله رفت و برگشت آب از منابع بصورت جداگانه تعبیه شود.لوله رفت در خروجي ديگ و روي لوله آن و قبل از شير قطع و وصل و لوله برگشت به خط مكش پمپ وصل می شود. اتصال منبع انبساط به خط مكش پمپ باعث می شود كه سمت مكش تحت فشار اتمسفر قرار بگیرد و باعث جلوگیری از نفوذ هوا به داخل سيستم شود
از مشكلات مهم در منابع انبساط ، سرريز شدن يك يا چند منبع ميباشد.
دلايل احتمالي سرريز شدن منابع انبساط عبارتند از :
1- مبدلهاي حرارتي تامين آب گرم مصرفي ( منبع دو جداره يا كويل منابع كويلدار) سوراخ شوند. این مبدل ها باعث جريان پيوسته آب به داخل سيستم گرمايي و سرريز آب در منبع انبساط باز ميشود.
2- خرابي شناور آب ورودي به منبع انبساط.
3- كوچك بودن منبع انبساط و افزايش بيش از اندازه دماي آب ديگ.
4- بزرگ بودن هد و دبي پمپ انتخابي نسبت به هد و دبي مورد نياز سيستم.
اگر فشار جريان در هيچ جای شبكه معلوم نباشد، سيستم از نظر سيالاتي نامعين بوده و فشار در همه نقاط شبكه هم نامشخص میباشد، با استفاده از منبع انبساط، فشار شبكه در نقطه اتصال منبع مشخص می شود ودر ادامه سيستم نيز تعیین می گردد. به همین دلیل اگر از دو منبع انبساط جداگانه جهت هر ديگ در يك سيستم استفاده شود، قيود سيالاتي سيستم بيش از اندازه بوده و جريان سيال در شبكه قابل پيش بيني نمی باشد. اين امر باعث ميشود در صورت مشابه نبودن شرايط ديگها ويا مسير لولهكشي منابع انبساط سطح آب يكي از منابع افزايش یافته و آب سرريز می کند و آب اضافي به دیگ دیگر وارد می شود.به همين دليل پيشنهاد ميشود اگر بيش از يك منبع انبساط باز برای يك سيستم بسته استفاده ميگردد، منابع انبساط از سطوح پاييني به وسيله يك لوله و شیر ارتباطي به هم وصل میشوند تا طبق قانون ظروف مرتبط نقش يك منبع يكپارچه را براي سيستم ايفا كنند.